Obraz stworzony przez Canva
Choć wielu ludzi traktuje gry wideo wyłącznie jako formę rozrywki, badania wskazują, że niosą one ze sobą również istotne wartości edukacyjne. Mogą wspierać rozwój umiejętności komunikacyjnych, współdziałania czy empatii. Niezależnie od tego, czy chodzi o wieloosobowe strzelanki, kooperacyjne gry logiczne czy symulacje edukacyjne – różne gatunki gier uczą pracy zespołowej, jasnego wyrażania myśli, inicjatywy oraz budowania więzi. Dla sporej grupy graczy granie nie jest więc wyłącznie zabawą, ale także sposobem na wzmacnianie relacji i tworzenie silniejszych zespołów.
Nauka współpracy przez zabawę
Wspólna rozgrywka wspiera rozwój umiejętności rozwiązywania problemów, pracy zespołowej i przywództwa. Badania wykazały, że grupy, które przez mniej niż godzinę grały razem w tytuły takie jak Halo czy Rock Band, lepiej radziły sobie w późniejszych zadaniach zespołowych niż osoby uczestniczące w tradycyjnych ćwiczeniach integracyjnych. Sekret tkwi w tym, że gry wprowadzają graczy w stan „flow” – mają jasne cele, dostarczają natychmiastowych informacji zwrotnych, zmuszają do testowania nowych strategii oraz wymagają współdziałania i kreatywności.
Podobne wnioski mieli studenci grający w Overcooked czy Fortnite, którzy podkreślali, że nauczyli się dzielenia obowiązków, planowania i klarownej komunikacji w grupie.
Tworzenie więzi i wspólnot
Gry to nie tylko rozwój umiejętności, ale też przestrzeń do budowania społeczności skupionych wokół wspólnych pasji i celów. Wiele produkcji online sprzyja współpracy, ucząc zaufania, koordynacji ról i wzajemnego wsparcia.
Uczestnictwo w takich grupach często prowadzi do wzrostu poczucia własnej wartości, zmniejszenia samotności i lepszego radzenia sobie w relacjach społecznych. Dzięki wspólnemu działaniu, przeżywaniu sukcesów oraz wyciąganiu wniosków z porażek gracze zyskują poczucie przynależności i bliskości. Społeczności graczy stają się miejscami, w których powstają przyjaźnie i w których ludzie czują się częścią większej całości.
Współpraca, empatia i wzajemne zaufanie
Kooperacyjne rozgrywki w wyjątkowy sposób uczą zaufania i empatii. Aby osiągnąć sukces – czy to rozwiązując łamigłówki, czy walcząc o przetrwanie w wirtualnym świecie – gracze muszą liczyć na siebie nawzajem.
Tak zwane „serious games” idą jeszcze dalej. Przykładowo, gra PeaceMaker została zaprojektowana, by rozwijać empatię i zrozumienie w kontekście konfliktów, a fińska NoviCraft wspiera ćwiczenie komunikacji i przywództwa poprzez wspólne rozwiązywanie problemów. To dowód, że gry mogą pełnić rolę nie tylko rozrywkową, ale i edukacyjną, a nawet wspierać procesy pokojowe.
Gry jako trening do życia
Światy gier często odzwierciedlają wyzwania, które spotykamy w rzeczywistości – szczególnie te związane z pracą zespołową. W produkcjach strategicznych czy survivalowych gracze muszą dzielić się zasobami, planować działania i działać pod presją czasu. Projektantka gier Jane McGonigal podkreśla, że gry mogą inspirować do stawania się „lepszą wersją siebie” – bardziej odporną, kreatywną i gotową do współpracy.
Od szkolnych klas po społeczności online gry stają się potężnym narzędziem integracji i budowania wspólnot. Uczą współdziałania, przywództwa, empatii i zaufania – kompetencji kluczowych w codziennym życiu.
Bibliografia